Robert Redford ve Paul Newman ikilisinin oynadığı filmleri anlatım yönünden çok seviyorum, bayılarak izliyorum. Film, konu olarak normal gözükürken öyle sanatsal anlatılıyor ki beni işte bu cezbediyor. Bu filmlerini de gram sıkılmadan tamamladım böylece.
Ancak sadece bu kadarla sınırlı kalmıyor ki film. Konusu yılına bakıldığında hayli farklı geliyor. Zaten bir konuda gizlilik, planı yutturma çabası varsa seyirci filme daha çabuk adapte oluyor. Bu benim fikrim tabii ki, ama öyle olduğuna inanıyorum. Olayın içine çok çabuk dahil oldum ve kat kat (eğlenerek) zevk alarak izledim. Bir dostun ölümünden sonra gelişen olaylar harikulade sinematografi ile birleşiyor.
ikilinin Butch Cassidy and the Sundance Kid filmini izleyin derim ben. Bakın bir western filmi nasıl anlatılırmış görün. Farklı aroması oluyor filmlerinin. Öyle bir heyecanlı açıp izledim ki şu filmi hak ettiğimi de aldım, izlemeyen kalmasın.
Filmin sonlarına doğru iki karakterimizin de öldüğünü sanmıştım. Hatta eleştirmiştim o kısmı Henry'e izin verdiniz vs. ne biçim polissiniz lan siz diye isyan ettim. Kardeşim o kısım nasıl bir ters köşedir. O kontrpiyeyi yemek bile kat kat yeter insana.
