başımda sopa kırmıştın. kulaklarımı ikiye katlar kırardın. parmakların arasına alıp ikiye katlar kağıt gibi ezerdin. çekilir bir köşede ağlardım. nasıl kıyardın lan küçücük çocuğa. ve o minik aklımla niye severdimki seni. seni bikere bile anneme babama şikayet etmemiştim. şimdi düşünüyorum da nasıl bir tatminmiş seninkisi hayvanoğlu hayvan. inşallah bigün elime düşersin de sana insanlık yapma fırstım olur. belki utanırsın. ama teşekkür ederim sayende zehir gibi bir adam oldum.
