ömer hoca; daha ilkokul ikinci sınıftayken henüz okumayı dahi yeni yeni sökmüş, okudugumuzu anlamaya çalışıyorken her gün bize risale-i nur denilen kitaplardan sözleri açıp oradaki hikayeleri sırf senin ideolojine, fikirlerine hitap ediyor diye ve bize empoze etmek için her gün her gün okudun ya, seni affetmeyeceğim. yan sınıf beden eğitimi dersinde koşup zıplarken biz senin inandığın dava adamının anlamadığımız hikayelerini dinleyerek geçirdik. hiç mi vicdanın sızlamıyordu. peki anlamadığımızı gördüğün halde neydi o inadın. çok mu mutlu oluyordun devletin sana verdiği yetkiyi, sınıftaki özerkliğini kendi emellerin için kullanırken. şu an ben de öğretmenim. ve başöğretmen atatürk ü örnek ve rehber edinen bir öğretmenim. kulakların çınlasın ömer hocam, istediğin gibi bir birey olmadığım için kendimi tebrik ediyorum. benim öğrencilerim bilim çocuk okuyorlar, sokak hayvanlarına, kuşlara her gün yem veriyorlar, merak ediyorlar, sorguluyorlar, beni bile şaşırtacak derecede azimli ve istekliler. okuldan çıkıp da eve gitmek istemiyorlar, onları dinsiz yetiştirmiyorum, dinci de yapmıyorum, ben cami hocası değilim ben öğretmenim senin anlamadığın yapamadığın öğretmenlik mesleğini içselleştirmiş ve kavramış bir öğretmenim. ve ne mutlu ki seni örnek almayan bir öğretmenim.
