Bu kadınları toplum niye yaftalıyor, kesin evli kadınların korkusu hatta kıskançlığı, türk kızı kezbanlığı, ataerkil zihniyet peh peh, ahlakçılık, poh poh poh..
yuva yıkılabilen bir şey değildir. kadının ne suçu var?
onun kimseye bir sözü yok ki istediğiyle beraber olur.
aşk her şeyden önemlidir, evli bekar fark etmez
erkeğin hiç mi suçu yok? niye bütün suç kadınlara atılıyor?
gibi bir takım haklı ya da haksız savunmalarla günümüzde neredeyse evli kadının karşısına geçip oh canıma değsin havalarına girebilecek kadar kudurmuş kadınlardır.
bu kadınlarla ilgili şunu söylemek gerek: aşık, sapık, iyi, kötü, namuslu, onursuz, çıkarcı veya kurban olmaları konu değil, önemli olan bunlar değil. bakireyken evli adamla beraber olmaya başlayacak kadar tecrübesiz bile olabilirler. ne olursa olsun bu kadınlarla ilgili söylenecek tek cümle şudur:
hiç olunmaması gereken kadınlardır.
hiç olmaması gereken kadınlar.
bir çocuğa annem ve babam lütfen barışsın allah'ım diye dualar ettirmeye, bir çocuğun en doğal hakkı olan annesi ve babasının beraber yaşaması haline engel teşkil etmeye, ya da bir çocuğun annesinin psikolojisinin ve özgüveninin içine itinayla sıçmaya kimse ön ayak olmamalı. kimse başkalarından gizlemeye çalışarak iliğine kemiğine kadar ağlamaktan sökülen bir anne, vicdan azabı çeken, mutsuz, ümitsiz bir babayla büyüyen çocuklara ön ayak olmamalı. boşansınlar o zaman gibi laflar da çözüm değil ki boşanınca boşanmış olan kadın artık ağlamıyor mu sanki ya da adamın (şayet bir vicdanı varsa) içi çok mu rahat oluyor? çocuklarıyla çok sağlıklı bir ilişki kurabiliyor mu yine? hadi bunların ikisi de var, anne de baba da böyle daha mutlu, bir de çocuğa fikrini sorsak..sadece çocuk meselesi mi peki? nasıl oluyor da aldatmak bu kadar hafifseniyor? nasıl oluyor da anlık heyecanlar uğruna belki de çok değerli olan hayat arkadaşlıkları havale edilebiliyor, insanlar güven duygusundan mahrum ediliyor. ki yuva yıkan dediğimiz de genelde çocuk da kastederiz. dışardan herkes atıp tutuyor, evlileri boşuyor, aşıkları evlendiriyor falan, en çok da kendisi mutlu bir ailede büyümüş olanlar yapıyorlar bunu, bir de şu çocuğa kendi annesi ve babasıyla ilgili sorsak bir şeyleri..
modern hayatta dizilerin, kitapların, şarkı sözlerinin neredeyse hayatta en az bir kez yaşanmalı gibi bu bokun promosyonunu yaptıkları söylenebilir. yasak heyecanlar... falan filan... geçen ayşe arman hanım kocamın metresi oldum yazmış, cemil ipekçi bey hanım olarak gelsem dünyaya metres olurdum falan demiş, dediğim gibi ah o şarkı sözleri, filmler, hayaller..evdeki kadını da bırakalım çocuk bakıcısı gibi takılsın, affediyorsa hak ediyordur, biz hazzımıza bakalımlar, aldatmanın dadından yenmez muhabbetleri dört bir yanda.. niyeyse gerçek hayata dönüldüğünde üç sorunlu insan yaratmaktan öteye gitmeyen bir durum ancak bu kadar güzel ve ideal gösterilebilir.
ben olmasaydım kesin başkası olurdular(bazen olmuyor, bunu sen gitmeden bilmek zor), o bana aşık ve karısıyla çok mutsuzlar( bazen sadece sıkılmış ve uzaklaşmışlar) ilişkileri çoktan bitti onlarınlar( bazen her gece sevişiyor onlar) bilmem neler, çoğu kocaman birer yalan ya, doğru bile olsalar. dibine kadar doğru bile olsalar yine de
hiç olunmaması gereken kadınlardır. bu kadar.
cemil ipekçi madem bu kadar meraklı metres olmaya kadın olmayı beklemesine gerek yok bence, ya da ayşe arman hanım kocasıyla sevişebilmek için metresi olduğunu hayal etmek zorundaysa eğer bir zahmet bir ilişki terapisine gitsinler.
anlatıldığı gibi değildir....özenilecek bir bok hiç değildir.
hiç olmaması gereken kadınlardır.
hiç olunmaması gereken kadınlardır.
konu nasıl insanlar oldukları değil, yanlış yolda yürüdükleri, yolun sonunun nereye çıktığının bile bir önemi yok..hem de hiç.. yolun sonunda onları kendi yuvaları mı bekliyor, o yuva da yine mi yıkılır, iki yakası bir araya gelir mi gelmez mi hiç önemi yok. yanlış yolda yürüyorlar, mevzu bu. isterse yol onları dilekdikleri yere götürsün, yol çok yanlıştı. bunu değiştirebilir misin? unutabilir misin? emin misin? yanlış bir yol insanı cennete götürür mü? öyle mi sandın gerçekten?
bir erkeğe boşan yoksa parmağıma değemezsin demek bu kadar zor olmasa gerek. hiçbir erkek de parmağına değemediği bir kadın uğruna evliliğini bitirmez. bitiriyorsa evet o zaman hakikaten o evlilik bitmiş, ondan sonra değsin teni tenine. eğer bunu yapamıyorsan ben sütten çıkmış ak kaşığım deme.
hiç olmamak gereken kadınlardır.
hepsi bu.
