okuduğun kitaplrdaki en silik karakterler dahi senin arkadaşın olmuşçasına yardım edip , yer yer hayatının arka fonunda konuşuyorsa zamansızlığı , sevgisi sadece okuduğun kadarsa , sevgide aşkta yazılı ve sade olmuşsa bu yalnızlık sonsuza kadar benim olacak ve benim kalcaktır nedense aynı şeyi hissettiğim insanlar git gide azalıyor ve yalınlaşıyorum eski zenginliğim yerini daha azı ile yetinir görüyorum kendimi , daha az dost daha az sesli gülüşlerim her şeyden biraz dah az peki ne fazla , sesizliğim , yazılarım sabahlamalarım , anlam yüklemelerim , kitaplardaki kahramanlarla , satırlarla yada yaşanmışlıkla , korma ben varım diyen şah damarına ..Farkına varım ki ben sadece onlarla yaşıyorum , onlarsız asla yaşayamıyorum haftada en çok ziyaret ettiğim kitap evleri olmuş en sık ziyaret ettiğim siteler kütüphaneler ve e book sitelerim işte tüm zenginliğim ha birde beirut'um . ..
şimdi yeniden soruyorum kendi kendime bu yalnızlık kimin? , köküne kadar bizim sevgili dostlarım , evde terliğimin tırıs tırıs diye çıkarttığı sese, yıkanmamış çay bardağıma kadar benim .
