hayatını özetler. size de hayatınızı özetletir. onca yılı bir çırpı da anlatıverirsiniz. yaşarken ne de zorludu oysa.
aynı şehirde binmişsinizdir otobüse. aynı yerde ineceksinizdir.
düşünüp şaşırır insan; aynı yerde başlayıp aynı yerde inecek onlarca insan vardır. bir teki bile hayatınızda değildir. bir teki bile hayatınızda olmayacaktır. bir tekiyle bile aynı zamanda aynı otobüste olmaktan başka ortak bir yaşanmışlığınız yoktur.
sonra kafayı cama koyar düşünür insan; bu koltukta kaç kişi oturdu, kafasını böyle cama yaslayıp kaç kişi düşündü? neler düşündü? kimi heyecanlıydı, kimi mutsuz. belki bir düğüne gidyordu, belki de bir cenazeye... kimbilir? belki de sadece kendinden kaçıyordu.
işte en iyi o zaman anlaşılır; dünyadaki acıların, sevinçlerin sadece bize ait olmadığı, dünyada bir tek biz olmadığımız...
sonra yol biter, otobüs durur, yollar ayrılır. düşünceler son bulur. devam ederiz kendimiz için yaşamaya...
