Bir adam bir kadınla karşılaştı. Bir şafak vakti belki de sabah. Aslında tam tamına 06.57.17. Akrep ve yelkovan ve saniye çizgisi tam olarak buydu.
Daha önce birbirlerinden haberi bile olmayan bir adam ve bir kadın. Belki de sabah çok kez görmüşlerdi birbirlerini. Kadının okulunun hemen arkasındaydı adamın iş yeri...
Sohbet. Sabahın o saatinde bu iki insanı bir araya getiren şey. Evet emekçiler yürüyorlardı sokaklarda. Sokaklar onların sesleriyle şenleniyordu. Islıklar ve zılgıtlar ikisinin etrafını sarmıştı çoktan. Kim bilirdi ki adam emekçi olduğuna yüzlerce kez dua edecekti inanmadığı tanrıya.
Geçen günler adam gitgide farklı bir şekilde kadının karşısına çıkıyordu. Daha bir başka bakıyordu kadına. Kadının bunu farketmesi öyle çok uzun sürmedi. Anladı her ikisi de farklı bir durumla karşıya karşıya olduklarını. Kadın çok sevdi adamı, adamın sevgisini...
ve sonunda bitti. tıpkı solan bir yaprak, sönen bir mum, ölen bir insan gibi.
