uykumun en güzeL yerinden kaLkarak bu yazar'a yardım etmeye gittim sabah'ın bir köründe.. bana buLuşma yeri oLarak topkapı dedi kendi çıktı başka bir yerden.. geLmiş birde bana hava atıyor.. nasıL bu iş anLamadım.. konuşma Lan..
topkapı macerasından sonra birde suLtanahmet'e gittik..
hayatında bir kez oLsun -ki bu yazar istanbuLLudur- suLtanahmet'e gitmemiş oLan yazardır.. beni sakiL sakiL yerLere sokarak beni heLak etmiştir yoLLarda.. ha şurada ha burada derken.. neyse ki gideceği yeri buLduk.. ayrıca bu yazar benim sayemde topkapı sarayı'nın bahçesinide görmüştür.. ki ağzı bir karış açık kaLmıştır.. her daim bana "nasıL yapmışLar yaaaaaaaa, zamanında buradan padişahLar geçmiş şimdi biz geçiyoruz ne garip yaaaaaaaa.." demiştir..
bu yazarın en tehLikeLi anı aç oLduğu andır.. aç oLduğu zaman gözü anasını babasını görmez.. yemek yemeğe gideceğiz.. ben bu yazar'ı güzeL bir yere götürmeyi pLanLadım.. bu kişi gördüğü iLk yere daLdı.. "yemeeeeeaaaaaaakkk, tuciiiiiiiiii, yemaaaaaaaaakkkkkk.." diye bağırmaya başLadı.. birde bir koşuşu var.. kötü kaLpLi dev koşuşu.. ağzından saLya faLan akıyor.. gözLer kanLı.. "Lan dur" diyeceğim bana bir bakış attı dedim bu beni de yer.. mecburen girdik o yere.. yemekLeri kötüydü bir de oranın.. offf cedric offf.. konuşma Lan sıpa..
