felsefi tercihlerini inanmamaktan yana kullanan kişilerdir.
benim inanıyor olmam kadar normal.
sıkıntı şu ki, inanan kesim olsun ya da ateist kesim olsun, felaket derecede tanrıcılık oynuyorlar. sorun bu.
inanç ve tanrı içsel bir olgudur.
kimileri mantıklı bulur inanır, kimileri inanmaz.
allah'ın iradede özgür bıraktığına kim karışabilir, inan birine ''aptal'' gözüyle bakmak kimin haddinedir?
bir müslüman olarak görüşlerine katılmıyorum, klişedir; saygı duyuyorum sadece. isterse kendine tapsın, bana ne?
