bu tür hatunlar genelde kendi ayakları üzerinde durabilme düşüncesiyle dolup taşmışlardır. kimseye muhtaç olmamak adına okurlar, mezun olurlar, işinde yükselmek için kıçlarını yırtarlar. buraya kadar bi lafım yok. takdir edilmesi gereken bi hadise. mevcut dünyada başka seçenek bırakılmıyor biz insanımsı yaratıklara.
ama bir de olayın çok fazla abartılan bir yönü var: bu tipler işleri ve şansı yolunda giderse belli bir zaman içinde kendi evlerini, bağımsız olarak kendi hayatlarını kuruyorlar. bir-iki ciddi ilişki yaşayıp ağızları yandığında daha da bencil olup; sadece kendi ego tatminleri için farklı boyutta ilişki yaşıyorlar. karşı tarafa bağlanmamayı, sadece saniyelerini daha huzurlu geçirmeyi yeğliyorlar. 'olmadı, boşveeeer' mantığıyla hayatlarına devam ediyorlar. nasıl olsa işler yoluna girmiştir. artık ağlayacak, başını yaslayacak bir omuza ihtiyaç duymamaktadırlar. o saf yönü tamamıyla kaybetmişlerdir. kariyeri var, evi var, bi de altına araba çektiyse işlem tamamdır. dilediği gibi tek başına tatiline gider, eğlenmeye vakit ayırır, kendi tarz düşünen bir sürüde bayan arkadaşı eteğinde birikmektedir.
aşk mı nerede? yok, onu ağzına alan bile yok. seçim özgürlüğü işte..
anne olmak mı? yok canım, daha erken. hem spor salonlarına, vücut bakımına onca para harcarken, bir çocuk için o güzel vücüdun şeklini bozmak olur mu hiç? nıç nıç..
evlilik mi? etrafta onca erkek varken, bir ömrü aynı erkekle geçirmek nedendir ki?
işin mantığı kısacası budur ne yazık ki.. canım babannemin bir cümlesi geliyor aklıma bunları yazarken: çok seçme; seçilirsin!!*
