itaat eden, söz dinleyen ve boyun eğen insanların diğerleri tarafından daha çok sevildiği gerçeğidir. burada diğerlerini açmak lazım;
aynı iş yerinde çalışan iki insan düşünün, biri diğerinden daha kıdemli ya da aynı ayarda fakat daha önce işe girmiş olsun. sonra gelen bir diğerine karşı itaatkar olursa ilk gelen onu daha çok sevecektir emin olun. lakin sonra gelen haksızlıklara boyun eğmez, karşı tarafın yanlışlarını suratına pat diye söyler ve belirli konularda ondan daha iyi fikir sahibi olduğunu hissettirirse, o itaatkarken sonra geleni seven, herkese öven ve hakkında olumlu konuşan ilk işe giren, bunun tam tersi olunca nasıl farkedilir şekilde değişir izleyin. buna ego diyoruz. herkeste olan ama karaktere bağlı olarak zararlı ve zararsız hala dönüşen ego. sen, ben, o, biz, siz, onlar, bu ve bunun gibi örneklemelerin envai çeşidinde zaten yer alıyoruz..
toplumun her kesiminde, itaatkar insanların sevilmesinin psikoljik altyapısı, karşı tarafın egosunun tehdit edilmememesi gerçeğine dayanır. buna rağmen her zaman fikirlerin özgürce söylenmeye devam edilmesi gerekir.
