hani bazen oyle bir icini sarar ki bu duygu her hucrenin kurudugunu hissedersin. cikmazdayim dersin kendi kendine. yanaklarin da yanma, ufak ufak cimdikler hissedersin. kis icine dolar. onunu goremezsin cunku en ufak bir secenegin bile yoktur. cabalar cabalarsin ve sonunda hayat oyle bir yol ayrimina getirir ki yine basladigin yerde hissedersin kendini. atmosferde bos bir elektron gibi hissetmek bu olsa gerek. *
