insana, sırtında kapanmak bilmeyen, durmadan, durmadan kanayan bir yaranın varlığını hissettiren lanet. kimse yaradan sızan kanı görmez. çünkü ya leke kamufle olsun diye kırmızı giyilmiştir, ya da giyilen her ne renkse, her yanı zaten kırmızıya bulanmıştır.
artık inanmamak için o kadar çok neden var ki...
sonra da işte,
sevdiğim tüm şarkıları yasakladım kendime.
insanları sevmeyi de.
ne desem eksik. ne desem
öyle. acı işte.
o günden beri midem bulanıyor.
bitmiyor.
bitmiyor.
O mu naptı ? Defalarca aynısını.Ben affederim nasıl olsa.Hep öyle gözüktü.Ama bilmediği birşey vardı.Ben hiç affetmedim...
Beni çok kez kaybetti çok kez de kazandı.Elbette tamamen kaybedeceği gün gelecek.Gerçi ne kadar umrunda olacakki.O da bilinmez...
