filmin bi yerinde cankız la köyün hallice teyzesi arasında şöyle bi diyalog geçer;
cankız: ana bu keloğlan eşeğinden hiç ayrılmaz mı?
ana : ayrılmaz kızım hep beraber gezerler. hayatta ayrılmaz yanından.
cankız: acep eşeğin bi kerameti mi var ana?
ana : vardır kızım vardır.
sanırım kerametten kastın ne olduğu ortada. filmin adına da bakarsak eşeğin kerameti daha bi ortada. cankız seyirciyi aldatıp ters köşeye yatırmaya yönelik bi olgu bence.