- o'nun ne-menem bir insan olduğunu anlamak için holomodor'dan yani, 'büyük kıtlık'tan söz etmemek olmaz elbet!
ukrayna, rusya'nın kuzey bölgerine oranla daha ılıman olan iklimi ile buğday üretimi için elverişli bir ortam oluşturmaktadır. bu nedenle, günümüzde 72 milyon ton* gibi bir yıllık buğday rekoltesinin gerçekleştiği ukrayna, çarlık dönemi de dahil olmak üzere tarih boyunca rusya'nın buğday ambarı olagelmiştir.
ekim devrimi'nin ardından lenin önderliğinde oluşturulan sosyalist yapılanmada, bu niteliği de göz önünde bulundurularak ukraynalı buğday üreticisine özel bir statü uygulanmış ve sosyalist sistem gereği sovyetler birliği genelinde uygulanan; 'kolhoz' ve 'sovhoz' adlarıyla anılan bir nevi devlet üretim kooperatifleri sisteminin dışında, üretimde özel mülkiyete izin verilmiştir.
'özel mülkiyet' denirken yanlış anlaşılmamalıdır. zira bu sistemde, özel olan yalnızca arazi mülkiyetinin toprak sahibinde olmasıdır ki üretilen buğdayın satışı, bizdeki toprak mahsulleri ofisi karşılığı olan kamu kuruluşuna yapılmakta ve alım bedeli de bu ofis tarafından tespit edilerek çiftçiye ödenmektedir.
stalin'in devlet başkanlığına gelmesiyle birlikte ukrayna köylüsüne, 'kolhoz' sistemine dahil olma yönünde yapılan sistematik baskılar hat safhaya ulaşınca, üreticiler isyan etmiş ve buğday ekmeme eylemine girişmişlerdi. 1930'da patlak veren ve 'anti-kolhoz' hareketi olarak tarihe geçen bu olayın büyüyerek yayılmasına seyirci kalan yöneticiler, bırakınız! köylüleri ikna etme çabasına girişmeyi ve onları sakinleştirmeyi aksine, diğer köylülere de ders alacakları bir olayı bizzat yaşatmak istemişlerdi. şüphesiz! olayların nerelere gideceği ve nelere sebep olabileceği öngörüsüne sahip olmadan. kim bilir! belki de olarak.
1932-33 yılları arasında yalnızca ukrayna bölgesinde yaratılan 'suni kıtlık' hareketinin sorumlusu olarak, buğday ekmeyen ukrayna köylüsü gösterilirken, aynı yıllarda sovyet hükümeti, 1932 senesinde yalnızca 1,7 milyon ton, 1933 senesinde ise 1,84 milyon ton buğday ithalatı yapmış ve alınan buğdayın ukrayna'ya ulaşması bilerek ve isteyerek engellenirken, ortaya çıkan büyük kıtlığın ukrayna nüfusunun neredeyse dörtte birinin ölümüne, başta stalin olmak üzere tüm devlet yöneticilerince seyirci kalınmıştı.
- resmi rakamlar sır gibi saklanırken, holomodor'da ölen ukraynalı sayısının 8 milyon civarında olduğu tahmin edilmektedir.
o dönemlerde çekilmiş fotoğraflar, bugün dahi birer ibret vesikası olarak ukraynalı ailelerin albümlerinde yer almaktadır. aşağıdaki fotoğraflara bakarak, o zavallı insanların hitler mezalimine maruz kalmış yahudiler olduğunu düşünmeyin sakın! onlar, ukraynalıdırlar ve istilacı bir devlet tarafından değil bizzat kendi devlet başkanlarının emir ve talimatları ile bu iç sızlatan duruma düşürülmüşlerdir.
açlık, sefalet ve salgın hastalıklarla mücadele etmek zorunda kalan ukraynalı köylüler çareyi yurtlarını terk edip sovyetler birliği'nin diğer bölgelerine kaçmakta bulsa da bunun önü de salgın hastalıklar bahane edilerek devlet tarafından kesilmiş ve bölgeyi terk etmek özel izne bağlanarak, çaresiz milyonlar hepten ölümün kucağına itilmişlerdi.
sosyalist bir devlet; evrensel değerlere sonuna kadar bağlı kalmak, insanlık onuruna yakışmayan bu tip uygulamalardan şiddetle kaçınmak, dahası, her nerede gerçekleşiyorsa oluşumunu engellemek adına her tür girişimde bulunmak, dolayısı ile saygınlığını muhafaza etmek zorundadır. ardındaki tarihe kara lekeler, kan, kin ve gözyaşı bırakan bir devlet anlayışı ile sosyalist bir devlet yönetilemez. sosyalist bir devletin yönetimi her şeyden önce insana saygıyı gerektirir.
bu iş, lider gibi lider ve devlet adamı olan lenin'in bıraktığı tertemiz koltuğu kirleten, stalin gibi cani ruhlu insanların harcı olamaz.
