konusu itibariyle sanırsın ki show tv türk filmi kuşağından bu film. ama lars von trier öyle bir anlatım yakalamış ki filmde sarsıyor resmen. komalara girmiştim de filmde con ef kenedi caddesinden karanfil sokağa nasıl yürüyeceğimi şaşırmıştım. björk te pek başarılıydı şaşırmadım desem yalan olur.
trier nasıl becerdiyse - ki bu adamın çok iyi bir yönetmen olduğunun da kanıtı- öyle karamsar bir hava yaratmış ki üstelik müzikal olan bu filmde gerim gerim geriliyosun.
ama yine olsa yine izlerim diyeceğim bir film değildir. zira bünyem kaldırmaz. hatta filmden sonra bir daha trier filmi izlersem demiştim tabii ama yalan oldu izledim.
