2.
-
sıkıcı bir pazar günüydü. istanbul büyük şehir belediyesinden veznecilere çıkan caddede zorunlu olarak
katıldığımız bir akraba düğünü vardı. henüz 9 yaşındayım aklım maçta , büyük amcamla göz göze gelip
dışarı kaçmanın bir yolunu arıyoruz. arada küçük el radyosu olanlar haber veriyor maç 0-0 diye
skoru duydukça sıkıntımız daha da artıyor. derken amcamla çıkıyoruz dışarı 25-30 metre ilerideki
bodrum kat bir kahvehaneye rastgele giriyoruz aman allahım ... trt maçı veriyor ve bitime son 15 dakika
... sandalyelere oturup maçı izlemeye başlamamız arasında geçen sürede 3 gol atmışız.
amcam etrafa beni işaret edip adımı söylüyor ... sevinçten coşuyor ... herkes ayakta ... o sessiz cadde
de şampiyon olmuş gibi korna sesleri ..
rıdvan dilmen, o günden beri benim gibi bir çok çocuğun kahramanıdır.
fenerbahçe\'nin 1988-1989 şampiyonluğu gerçekten efsanedir.
