42.
-
mavi belki en güzeliydi renklerin
ama neye yarar sen siyahları sürmüşken gözlerine...
mavi belki sonsuzluktu gözyüzüne baktığında hissettirdiği
ama neye yarar kanatlarını kırmışken pişmanlıklarınla...
mavi belki dipsiz bir deniz gibi kucaklardı seni
ama neye yarar son nefesini vermekteyken sevgili...
mavi özgürlüktü belki
ama neye yarar dört duvar içinde olduktan sonra...