bundan tam 15 yil önce, okul bahcesinde top oynarken yasadigim hede. bos kaleye hayvan gibi sut atan ibne arkadas'in golünü önlemek icin topun önüne atlayip, bacagimin dizden asagisinin neredeyse 90 derece yukari kalkmasiyla hayatimda bugüne dek yasamadigim aciyi yasatmistir. acidan bu kadar bagiracagim hic aklima gelmezdi. ardindan götürldügüm "özel" poliklinikte cekilen film sonrasi, "bisey yok incimis" diyen doktorun hala anasina ara ara selam ediyorum.
aradan aylar gecmesine ragmen adam gibi yürüyemedigimi farkeden babam, doktorda careyi bulamayinca beni apar topar kirikci cikikciya götürüp, kirikci cikikci bacagimi oraya buraya bükerek dizimin ebesini iyice siker.
kissadan hisse: 15 yil önce yasadigim bu travma'nin artci etkilerini, dizimi hafiften zorladigimda hala cekiyorum. agrisi tuttu, sözlüge icimi dökeyim dedim.
