sorunlu geçen askerliğimde sürgün gittiğim sondan 3. memlekette (vilayet ismi vermiyorum çünkü biz türklerde olay; bütün vilayete mâl ediliyor) bu olayı yaşayan kişilerin (baba-kız'ın) komutan ifadesi alıyordu... lavuğun kızından çocuğu var ama kızı 14 yaşında değildi 25 falandı, lavuk da 56 yaşındaydı.
l= lavuk
k= komutan
k: çocuğun öz mü üvey mi?
l: öz
k: nasıl böyle bir şey yapabilirsin?
l: şimdi komutanım, sen bir ağaç diksen.. meyvesine bakmaz mısın?
k: dalın orospu çocuğa...
herifi dövdük dövmesine de sadece şahsi sinirimizi, kendi çapımızda kendimizin ve komutanın yargılamasından çıkarttığı kararı uyguladık lavuğa.. arkadaş bu gibi durumlarda idam edilsin desek, "iran mi burası" derler, ya da buna benzer şeyler..
iran'ı (yönetimini) hiç sevmem. idama karşıydım ta ki bu olayı yaşayana kadar...
eskiden idam cezasına şu şekilde bakardım; idam cezası suç işlenmesin diye, caydırıcı olsun diye var.. bu yüzden idam cezası gereksiz bir cezadır.. caydırıcı olsa herkes cayar, ölümden korkar, kimse suç işlemez ve idam edilmezdi. demek ki caydırıcı değil ve insanlar suç işleyip idam ediliyor...
şimdi ki düşüncem, idam cezası temizlik için olmalı.. gerçekten böyle oç'ları idam edeceksin arkadaş. suçunu itiraf eden (bu lavuk gibi ve inkar etse bile kamera kayıtlarıyla tespit edilenleri) idam edeceksin...
