insanın içini bazı yeşilçam filmlerinin de hissettirdiği bir sıcaklıkla doldurur. insanî bir sıcaklık... hani böyle sanki kömür sobasından yayılır gibi. neşesi de öyle: sobanın kuzinesinden çıkmış böreğe nasıl seviniyorsan, öyle!
ağlayarak, gülerek, bazen ise fevkalade eğlenerek izlemiştim. keşke hafızamı sıfırlayabilsem de, tekrar izlesem.
