Meraba 10 yıl sonraki halim. Birbirimize çok yabancıyız biliyorum. Çok hata yaptım, hafızan benden yadigar düşmelerden kalan yaralarla dolu. Herkese değer veren, herkesi dost gören benliğimi affet.
çıkarlardan, menfaatlerden, ikiyüzlülükden çamura bulanmış insanların politikasını hiç anlayamadım. sana verdiği zararlardan ben mesulüm..
Kırılma bana. Kızma.
Bugün buraya yazıyorum. Çünkü sana bir tavsiyede bulunacağım;
30 yıl geriye dönmemi isteyeceğim senden..
Çocukluğunun geçtiği sokaklara. Git oraya, o çocuğu hatırla. Henüz kirlenmemiş beyninle, ne yapmak istediğini bilen benliğinle, ayakları yere değmeyen ruhunla buluş..
Beni değil onu hatırla!
Salonda halının üstünde hevesle ödevini yapan ellerin, çocuğu olmayan Ferda ablanın seni bakkala gönderirken koşan ayakların, balkona yuva yapan güvercinlerin yumurtasını karga yemesin diye elinde süpürge sapınla nöbet tutan kalbin seni çok özledi..
Seni hep özleyen kanatlı bir melek var..
Unutma..
