F tipi filmini izledim. Uzun uzun film değerlendirmesi yapacak durumda değilim fakat şunları da söylemek durumundayım.
Birincisi; Devrimden Sonra filminden sonra yaşadığım bu hiç olmamış duygusuna kapılmadım. Büyük ölçüde akan bir hikaye, oturmuş oyunculuklar, inandırıcılık sorunu yaşamayan bir senaryo ve en önemlisi kendi içinde güçlü bir mesajı olan bir film olmuş.
ikincisi; Filmin bu olumlu yanları yanında F tipi sorununu yeniden güncelleştirmek gibi önemli bir çabası olmakla birlikte filme sinen toplam duygu bir dönem değerlendirmesinden çok yaşanan dönemin sol sekter politikalarını mutlaklaştıran, dönemde yaşanan direnişi tek yanlı okumak, direnişin öznelerinden birisini her şeyin belirleyeni olarak altını çizmek gibi öznel bir yanı var. Dahası F tipi sorununu kişisel kahramanlık çizgisinde okumak yaklaşımı ile o dönemin temel sorunlarından birisine yönelik hiç bir yeni yanıt oluşturmak çabasında olmadığı görülüyor.
Üçüncüsü; filmin bazı bölümleri ise oldukça derinlikli ve katmanlı bir okuma olanağı sunuyor, insanı derinden etkiliyor. Fakat filmin tamamına yansıyan hava malesef bu değil.
Sonuç olarak; gidilip izlenilesi, izlendikten sonra o dönem hakkında yeniden düşünmeyi gerektiren değerli bir çalışma. Bu arada Yorum'un müziklerinin yeni yorumlamaları gerçekten güzel olmuş... Emeği geçenlerin eline sağlık....
