"kaderin ve tarihin acımasız kıskacında terk ettikleri bir grup arkadın hikayesini anlatıyor.
doğu'dan uzakta, gençliklerinin en güzel dönemlerini bir arada geçiren, hayalleri ve umutları olan bir grup insanın, ülkelerinde patlak veren iç savaştan sonra farklı yerlere dağılmasını ve yıllar sonra, eski arkadaşlarından birinin cenazesi dolayısıyla tekrar ülkelerine dönmeleriyle başlayan 16 günlük bir yüzleşmenin romanı. romanın başkahramanı adam, tıpkı maalouf gibi, savaştan sonra fransa'ya yerleşmiş ancak doğduğu topraklara sevgisi ve bir dönem içinde yaşadığı çokkültürlü ve çokdinli bu coğrafyaya anlama çabası hiç bir zaman küllenmemiştir. ancak uzun bir aradan sonra giriştiği eve dönüş yolculuğu ve eski bir arkadaşlarını bulma düşüncesi sanıldığı gibi kolay olmayacaktır. çünkü ne insanlar ne de doğup büyüdüğü topraklar aynı kalmıştır.
açıkça belirtmese de lübnan iç savaşının getirdiği yıkımlara ve ortadoğu coğrafyasının yaşadığı kültürel, tarihsel ve toplumsal sorunlara dair çok çarpıcı gözlemlere de yer veren doğu'dan uzakta'da maalouf yine en iyi bildiği şeyi yapıyor : doğu'yu anlatıyor.
geldim, gördüm, hayal kırıklığına uğradım."
arka kapakta bunlar yazıyor daha okumadım, yeni başladım okumaya. bitince editler hakkında yazarım.
yalnız kitap çıkınca eski sevgilimle yeniden barışmış gibi sevindim.
kaç zamandır yazmıyordu maalouf. her ne kadar kendisi bir türk düşmanı olsa da son yüz yılın en iyi kalemlerinden. zaten kalmadı maalouf gibi yazarlar. bi Gabriel García Márquez var o da hastalandı yakında kim olduğunu dahi unutacak. hayattayken kıymetini bilmek lazım böyle insanların. şimdi herkes betseller için yazıyor. hiç bir edebi değeri olmayan kağıt israfı kitaplar.
