siz hiç bağıra çağıra ağlamak istediğiniz halde tek damla yaş akıtamadığınız anlar yaşamak nedir bilir misiniz ? dün , çocukluğumda çikolata lüks demek iken bizlere tencere tencere çikolata ziyafeti yaşatan, annem işe gittiği zaman ta akşama kadar ev işlerini görüp bizi gözeten biricik server teyzemin cenaze evini ziyarete gittim. ancak büyük kızı ve oğlu ömer abiden başka yakınlarından kimseyi tanımıyodum. dolayısıyle, kimse, ne benim onun nazarında oğlu gibi olduğumu , ne de benim gözümde onun annemle eşdeğerde olduğunu bilmiyodu. oturup dizdize, onun acısını paylaşabileceğim biri yoktu ve ben bu yırtınmalarımı yakınmalarımı içime atmak zorunda bırakıldım. server teyzecim, azrail aleyhisselamla ilk ve son buluşma yerin olacak olan memleketine giderken, herkesle vedalaşıp helalleşmişsin, kalbinin temizliği ve saflığı, allah katında yerin ve öneminin ne denli olduğu tartışılmaz bir gerçektir. seni , arkanda sana hatimler üstüne hatimler, dualar üstüne dualar yapan bir dost kitlesi bıraktığın için tebrik ediyorum. bunu da bir şekilde okuduğunu, haber aldığını umuyorum. ve seni unutmayacağımı bildiğini de biliyorum. hakkını helal et olur mu, küçükken sen ev işlerimizi yaparken seni yorup üzdüysek. allah bu dünyada yaptığın her iyilik ve güzelliğin mislini versin sana orda. oğlun ömer abiye de söylersin olur mu ? eşref dünkü cenazemde bunları bunları hissetmiş, ona darılmayın yüzünün ifadesizliğinden dolayı diye. öte tarafta görüşürüz inşaallah. cennet bahçesi ehillerine selam olsun.