bir dönem yürekten gözyaşları döktüğünüz, her gece yatmadan saatlerce onu bize bağışla diye dua ettiğiniz(bazen de neden o diye isyan ettiğiniz) insanı hastane koridorlarında beyaz formalar içinde günlük işlere koştururken görüp de bir yabancı gibi görmezden gelmek ve gelinmek.en azından dualar kabul oldu diye teselli etmek geriye kalan!
