bende manisa sendromu oluşturan programdır. adamın biri iki çocuğu yanına çağırıyor. niyeti lokantasına et tedarik etmek (!) bahçemsi bir yerde birini yere yatırırken öteki kaçıyor. yere yatırdığı çocuğu kurbanlık koyun gibi kesen adam çocuğun etini kazanlara koyup etli fasülye olarak müşterilere satıyor. hatta o satışı gösterirken adamın kıs kıs gülüşü de aklımdadır. olay manisa'da geçtiği için ne zaman manisa dense aklıma hemen bu bölüm gelir. hatta bir akrabam birkaç ay sonra izmir'den manisa'ya okumaya gidecekti. bu olayı anlatıp o çocukluk halimle manisa'ya gitmesini engellemeye çalışmıştım.
bir diğer akla zarar bölümü de, gayıptan gelen bir elin gölgesi. o gölge evdeki eşyaların yerini değiştiriyordu. özellikle diğer odadan bir şey istediklerinde bu gölge aklımı alırdı. hep korkardım.
bir ülke ne badirelerden geçmiş ya rabbim ! bir milletin zihin kodlarıyla bu kadar oynanmaz.
