allah'a inancı olmayan biri, inanan birine nazaran daha ahlaklı olabilir, ancak bu gerçeklik, dinin toplumsal ve bireysel boyuttaki işlevini egale eden bir durum değildir, ayrıca kötü olmama durumu etiksel bir durumdur ve etik kuramlar, dinler ve geleneklerle beraber aynı potada erimiş erdemlerdir.
bir insan dine ihtiyacı olmadan elbette iyi biri olabilir, peki bunun din realitesi karşısındaki konumu nedir? bence alakasızdır.
ahlakın rasyoneller temellerine indiğimizde, başlıktaki önermenin, mantıksal kurgu olarak bir alaka gözetmediği görülecektir.
