kalabalalık içindeki asosyal birey olmak ta güzeldir. arkadaşlarla yada kalabalıkla yapılan şeyleri, tek başına yapmak gibi. güzel bir yerde kahveni tek başına yudumlarken şehri izlemek, alışveriş merkezinde oturup tek başına yemek yerken insanları izlemek, tek başına sinemaya gitmek, tek başına yürümek, Herşeyi tek başına ve sadece kendin için yapmak. kimseye kendini anlatma gereği duymadan yada kimseyi dinlemek zorunda kalmadan, dedikodulara yada saçma sapan muhabetlere, sırf gönüller hoş olsun diye kafa sallamak zorunda kalmadan, tek başına hayattan keyif almak. dışarının asosyoli diyorum ben bu tanıma ama 'kayışı koparmadan ve insanlarada bulaşmadan en keyifli hali bu asosyalliğin'.
