Bende var öyle bir anı. Annem vertigo hastası. Malumunuz ara sıra başı dönüyor denge kayboluyor falan. Gece duşunu aldıktan sonra banyoyu temizliyordu babam ve bende içeride oturuyorduk. Birden KÜT diye bir ses geldi. Baya da kuvvetli bir ses. Hemen banyoya koştuk baktım annem yerde yatıyor, başını çarpmış lavaboya. Kan falan yoktu çok şükür. Apar topar taksi falan çağırdık yine malumunuz ambulans gelene kadar hastaneye üç kere gidip gelebilirdik. Atladık taksiye hastaneye gittik. Babam telaşlı tabi bende 14 yaşındayım peşlerinden koşuyorum. Hemen kayıt ıvır zıvırları falan yapıldı. Ben bile durumun aciliyetininin farkındaydım. Ama doktor hazretleri piyasada yok. Kapısı kilitli. Ara tara telefon et doktora bir türlü ulaşamıyoruz. Aradan yarım saat geçti. Doktor telefona cevap verdi ve odanın kapısı içeriden açıldı. Meğer şerefsiz yarım saattir içerideymiş. Ağzı alkol kokuyordu leş gibi. Kapının açılması, babamın içeriye girmesi, tekrar kapanması ve kilitlenmesi bir kaç saniye sürdü. 10 dk. kadar daha kilitli kaldı. içeriden sadece küfür sesleri ve yalvarma sesleri geliyordu. Annem hala ceset gibi bembeyaz bu arada. Neyse efendim kapı açıldı doktorun ağzı yüzü şişmiş burnunda peçete dışarıya çıktı. Çıt sesi çıkmıyor. Babamda arkasından geldi. Gece boyu doktor annemin beyin MR'ı dahil kendi ilgilendi.
Sonuç olarak söylemek istediğim şudur. Bazı doktorlar bunu gerçekten hak ediyor.
