fantastik öyküler, yazarlarının hayal dünyalarının ne denli engin olduğunu göstermesi bakımından önemlidirler. yazarların hayal dünyalarının enginliği, üretkenliklerini direkt olarak etkileyen bir unsur olduğu gibi çok çeşitli, alışılmadık, hatta kimi zaman eşine rastlanmadık nitelikte güzel öykülerin ortaya çıkmasına da neden olur.
yazarlar açısından, bu tür öykülerin diğerlerine göre önemli avantajları da vardır. her şeyden önce, okuyucuyu öyküye bağlamak, gizemli, merak uyandıran ve heyecana neden olan genel yapıları nedeniyle çok daha kolaydır. bu nedenle, başarıyla kurgulanmış fantastik bir öykü, okuyucusu tarafından soluksuz okunup bitirilmeye adaydır. ancak, bu tür öykü denemelerinde; aynen polisiye öykülerde olduğu gibi mantıksal kurgulamaların dışına taşmamak gerektiğinin bilincinde olunması gerekir.
bu konuyu biraz daha açmak gerekirse; öykülerde, o gün için var olmayan bir ögenin kullanımı onun ilerde de var olmayacağı anlamına gelmez. nasıl ki, uzay yolu* dizisinin yıllar önceki bölümlerinde, cep telefonu benzeri bir cihazla uzay gemisinden yer ile konuşuluyordu ama bu, o gün için mümkün değildi fakat bugün için mümkündür ve konu bir teknoloji gelişimi konusudur. o vakit, bugün için bizlere garip gelen bir zaman makinesinin yarın icat edilmeyeceğini ya da teknolojik olarak bunun, zaman içerisinde başarılamayacağını söylemek de doğru değildir. dolayısı ile mantıksal kurgulamaya aykırı düşen böyle bir makinenin kullanımı değil öykünün kendi içerisinde tutarlı olması, kendisi ile çelişmemesi durumudur.
şöyle ki;
çiftlik evinde emre, faruk ve hilal varken faruk'un iki adamı, emre ve hilal'in arkasından içeri giriyorlar. takip eden bölümde faruk'un diğer adamlarının da odaya girdiği ve odada toplam beş kişi oldukları söyleniyor. faruk'un hilal'i vurduktan sonra önemli bir detay olarak emre'nin ölüm emrini verip iki adamıyla birlikte evi terk ettiği belirtilmemiş. bizler bunu öykünün ilerleyen bölümünden anlıyoruz. ancak, aynı odada emre'nin saldırıp silahını aldığı adamın dışında faruk'un bir adamı daha var ki emre ile onun kafasına silahı dayayan adamın mücadelesi esnasında onun emre'ye ateş etmekte olduğu da belirtilmiş ama nasılsa, profesyonelliği su götürmez bu adamcağız, aynı oda içerisinde, belki üç, bilemedin beş metre uzaktaki emre'yi bir türlü vuramıyor. emre, babasıyla çıktığı av günlerinden kazandığı el melekesi ile bu profesyonelleri bir bir öldürmekle kalmıyor, evden çıkıp faruk'un ardından ateş ederek arabasının tekerinden vurup arabasının devrilmesini de sağlıyor. yani, aniden bir terminatöre dönüşüyor kahramanımız emre.
öykünün başından sonuna değin harcanan bunca emek, engin hayal gücü, yaratılan onca enstantane, verilen değerli zaman, sonradan neden içeri girdiği bilinmeyen o iki adama nasıl kurban edilir? yazık! gerçekten yazık! çünkü esasen çok iyi kurgulanmış ve okunması zevk veren bir öykü bu. cümlelerin kurgusu; anlaşılırlığı, etkileyiciliği. öykünün genel kurgusundaki başarı, girişi, gelişimi, sonucu. her konuda gözle görülür bir başarı ve ciddiyet varken, sıradan bir kahramanı bir anda değme silahşörleri bile kıskandıracak bir terminatöre dönüştürmekten amaç nedir? anlamak mümkün değil doğrusu.
kimileri diyebilir ki neden kafanı taktın buna bu kadar. takıyorum çünkü dikkat çekici güzelliğini gölgeliyor öykünün, canım öyküye yazık oluyor! kaideyi taciz eden istisna kabiliyetlerini çok iyi bildiğim ve taktir ettiğim bir yazar. belki de bu nedenle daha çok üzülüyorum bu tip basit ama okuyucuyu öyküden düşüren imkansızı zorlayışlarına.
