ve biliyor musun dostum? ben hiç yangın görmedim. şimdi anladım ki yanılmışım. meğer ben hep yangından geçtiğimi sanmışım. meğer ben hiç yangından geçmemişim, hep yangınlar geçmiş benden..
ve şimdi dik duruyorsa başım, elmastan yapılmış heykele benziyorsam.. gecenın bir vakti koşuyorsam yine ve şu anda saat yine üçse, ben üç gündür uyumuyorsam.. kaf dağının arkasında kıyametler koparıyorsam her gece sen uyurken.. fırtınalara, boranlara, okyanuslara posta koyuyorsam günün tam ortasında..üzgünüm; ama artık uyanmak zorundasın o derin uykundan. ayrılmak zorundasın tatlı rüyandan. sıcak yatağından çıkmak zorundasın. yanımda olmalısın, yanı başımda ve koşmalısın benimle. uyan ve korkmadan koş! dedim ya sana hiçbir şey olmayacak çünkü ben dün gece yine bu saatlerde seksek oynadım senin mayın dediklerinle. ve bu sabah okyanus geçerek sana ''uyan'' demeye geldim. biliyorsun okyanuslar yarılarak geçilir, ama ben yarmadım okyanusu içtim de içtim.. sadece uyan diyecektim, uyan..
