bazen kişinin unutkanlığından kaynaklanan bir durum olarak ortaya çıkar.
üniversitede okurken tez yazmak için birkaç kitaptan faydalanmak için kütüphaneye uğrayıp tezimle ilgili kitapları kayıt yaptırarak almıştım. alış o alış zaten bir daha kitapları aldığımı unutmuştum. ne gidip süresini uzatmıştım ne de kütüphaneye gitmiştim bir daha**
gel zaman git zaman derken okuldan mezun oldum ve mezuniyet belgesini almak için öğrenci işlerine gittiğimde yaptığım unutkanlığın bana nelere mal olduğunu anladım.
mezuniyet belgesini almam için öğrenci kimliğimi okula bırakmam ve aynı zamanda kütüphaneye uğrayıp kütüphaneden kitap almadığıma dair bir belge almam gerektiğini söylediler. hay hay hemen gidip alıyorum dedim. demez olaydım. kütüphaneye gittim gayet her şey yolundaymış gibi ve birazdan duyduklarım karşısında şoka uğrayacağımdan habersiz bir şekilde gülerek görevliyle konuşmaya başladım.
-iyi günler ben mezun oldum ve mezuniyet belgesini almam için bir belge almam gerekiyormuş.
+evet hemen yardımcı oluyorum. öğrenci kimliğinizi alabilir miyim?
-tabi buyrun. (alış veriş yaparken para uzatıldığında istemsiz olarak ağızdan çıkan bir cümledir "buyrun" ya da "şöyle veriyim" gibi)
+yanlız şuanda adınıza kütüphaneden 3 kitap aldığınız gözüküyor sistemde.
bu cümleyi duymamla birlikte dank etti her şey...resmen ufkum iki katına çıktı.
(bkz: öğrenildiğinde ufku iki katına çıkarmayan şeyler)
(bkz: öğrenildiğinde başından aşağı kaynar su döken bilgiler)
3 kitap bir yerden tanıdık geliyordu.
-evet ben tamamen onları unutmuşum. yarın kitapları getirip belgeyi alırım.
+fakat bu kitapları zamanında geri getirmediğiniz için bir ceza çıkıyor size.
2.(yazıyla ikinci) şok yaşıyorum adeta. her halde çok büyük bir ceza değildir diye düşünerek "tamam öderim" diyorum.
+cezanız 560 tl.
evet abi yazıyla da beş yüz altmış türk lirası...
-ne ne bu kadar çok değil mi?
+baya uzun zaman olmuş ya da bunun karşılığında kitap ödersiniz.
-bu daha mantıklıymış kaç kitap getirmem gerekiyor?
+kitap başı 10 tl olmak üzere 56 kitap!
56 kitap dedi adam şaka gibi resmen ama yüzünde ciddi bir duruş var. ya parayı alacak ya da kitabı. benim zaten üniversitede aldığım ders kitaplarının sayısı ve okumak için aldığım ve henüz okumadığım kitaplarımın sayısı bile o kadar değil. kütüphaneye 56 kitap vererek kütüphane içinde kütüphane kuracak bir ceza almışım*.
yapacak bir şey yok akılsız başın cezasını masum kitaplar verir. sıkıyorsa getirme o cezanın karşılığını, mezun olamazsın. bırak mezun olmayı evdekiler inanmaz bu duruma "sen okulu uzattın yalan söylüyorsun" der. yeni aldığım ve okumak için can attığım kitapları ceza karşılığı olarak verdim o da yetmedi sayıyı tamamlamak için ders kitapları açık öğretim kitapları sağdan soldan bulduklarımı da üstüne koyduktan sonra tamamladım sayıyı ve belgeyi aldım.
yazık oldu kitaplarıma inşallah birileri alıp okur diye hep ümit ediyordum. geçenlerde kütüphaneye gidip kitaplarıma baktım en alt raftaydı roman olanlar. kimse görmez bunları bunları burada deyip alıp üst rafa koydum ama sıralı ve numaralı oldukları için yine alta koymuşlardı. içim acıdı...
bu bana büyük bir ders oldu şimdi birine kitap versem dahi 15-20 gün sonra arayıp istiyorum.
