bundan yedi yıl evvel falan, hava hafiften zifirileşmekte, karşıdan hoş bir kız gelmekte, yanımdada öküz bir adam ilerlemekte iken, adamın kadına, "yalarlar" diye laf atıp, olanca hızıyla koşarak olay yerinden uzaklaşması, benim ise, gülmelere gark olmam.
allahım hala aklıma geldikçe gülerim. "yalarlar" yani ben değil ama, arkadan bir kafile geliyor, onlar yalayabilir şeklinde bir uyarı cümlesi gibi adeta.
gülmekten yolda yürüyemez hale gelmiştim.
allahım sen bu barzolara, krolara akıl fikir ver lütfen.
