dünyadaki en güzel şeylerden biri ölüm bence. evet sevdiklerimizin ölümünü tabi ki en kötü şey ama sadece kendi ölümümüzü düşünelim ve ölünce kimsenin üzülmeyeceğini. ölüm olmasa ne kadar sıkılırdık kim bilir şu an bu kadar sıkılırken. ama öldük mü ardı yok biz yokuz kimse yok acı yok dert yok tasa yok hele de en önemlisi egomuz yok ben sen o biz siz onlar hiçkimse yok. bu kız beni reddetti ben bu kızı reddettim şu şunu yapmış bu bunu yapmış keşke şöyle olsaydı keşke onu söylemeseydim yok aga pişmanlık yok hiç bir şey yok. ama yine de her zaman için hiç doğmamış birine göre daha şanslıyız en azından ölümü tercih etme hakkımız var. neyse yaşayalım gidelim işte dünyayı, en kralı olsakta en boktanı olsakta o çukura girdikten sonra geçmişin bütün acılarına, güzelliklerine, olanlarına, olmayanlarına elvada diyecez çünkü onları yaşadığımızdan bile haberimiz olmayacak. neden böyle bir şley yazma gereksinimi duydum bilmiyorum ama yine de yaşasın ölüm!
