uzun yıllar önce karlı bir kış günü beş kişi giriştiğimiz sarma sigara. okul pansiyonunda yediğimiz akşam yemeğinden sonra kart kurt sesleri çıkararak binayı dolanıp sırtımızı yaslayıp duvara, çömeldik. en yaşlımız olan harranlı arap ibo cebinden malzemeleri çıkararak sigarayı sarmaya başladı. herkes pür dikkat onu izliyordu. çıkabilecek en ufak bir ses sigaranın dandik sarılması demekti ki bu işimize gelmezdi. sigara sarıldı, doğrusunu söylemek gerekirse kağıdın yalanması sırasında hafiften midem bulandı ama vapurları ve martıları düşünerek bu düşüncedem sıyrıldım. ibo sigarayı ağzına götürdü ve elini siper ederek sigarayı kibritle yaktı. sonrasında sigara o çizmeye başladı. bana geldiğinde çektiğim nefes boğazımı yaktı ama içimi de ısıttı. ikişer tur atınca da sigara bitti. geldiğimiz yoldan zikzaklar çizerek pansiyona döndük. orta üçteydik. ha o sigarayı unutmam!
