Babamı hiç sevmem ben kendi halinde bir adamdır etliye sütlüye pek karışmaz saçma sebeplerden kavga çıkarır, küçükkende annemi çok döverdi. Annem 16 yaşında evlenmiş 17sinde bir kız çocuğuykende anne olmuş biraz psikolojisi bozuktur aslında yarı deli.. uzak durmaya çalışıyorum ama yine de ben küçükken beni koruyup kolladığı gibi şimdide ben onu korur kollarım.
Neyse sigaraya nasıl başladığımı anlatıyordum ben. Annemin ablası ki benim teyzem olur ve eniştem 2 sokak ötemizde otururlardı.. beni kendi çocukları gibi severlerdi, zaten kendi çocuklarıda yoktu kimseye söylemezlerdi ama deli gibi kendi çocukları olsun isterlerdi.
eniştem çok severdi beni, babamdan çok babalık yapmışlığı vardır bana.Adam gibi adamdı o biraz güçlü kuvvetliydi senelerce tarlarlarda çalışmanın gürbüzlüğü vardı. onu tanımayan çocuklar korkardı ondan ama aslında tanısalar o kadar iyiydi ki. babamın bir kere saçımı okşamışlığı bile yokken eniştem beni alır hala hiç unutmadığım gezimtelere çıkarır hikayeler anlatır hatta benimle çocuklar gibi top oynardı. babamdan daha çok gülümserdi bana. annemle babam kavga ederlerse hemen teyzemlere yollarlardı beni gece 2 sabah 10 farketmez giderdim bende. çocuk aklı işte ama bazen teyzemlere gidebilmek için babam kavga etsin isterdim.
ailemle hiç yapmadığım şeyleri de onlarla yaptım teyzem beni kucağına alır eniştemde teyzeme sarılır beraber saatlerce film izlerdik lan hani şu amerikan filmlerindeki mutlu aileler var ya onlar gibiydik.
sonra büyüdüm tabii zaman geçti evde pek vakit harcamazdım boş vakitlerde eniştemle tarlaya gider yada teyzemle evde otururdum lisedeydik o zamanlar.
eniştemle saatlerce muhabbet ederdik.eniştem lm içerdi uzun lm. tezcanlıydı biraz muhabbet arasında 1 paket bitirirdi.
lise 2 yazı hiç unutmam dersteydim. teyzem aradı.. ilk beni aramış. enişten öldü dedi. fırladım sınıftan hoca felan arkamdan bağırmış ben duymadım bile yada hatırlamıyorum kendimi kaybetmek üzereydim koşmaya başladım içimde büyük bir nefretle koştum koştum eve kadar ki ev yürüyerek 2 saat mesafedeyken yarım saate ordaydım.
konu komşu annem babam herkes ordaydı. teyzem o kadar ağlamıştı ki artık sadece kan çanağı gözlerle etrafına bakıyordu hıçkıramıyordu bile öylece duruyordu.
1 ay öncesinde akciğer kanseri olduğunu öğrenmiştik eniştemin çok ilerlemiş hastalık dönüşü yok dediler.
mutfakta kimse yoktu mutfağa kaçtım masada eniştemin yarım paket lmsi vardı. uzun lm. hayır ağlamadım. lan bu adam bile bundan öldüyse, babam bile bundan öldüyse bende bu orospu çocuğu yüzünden öleyim dedim çıkardım paketten, yaktım sonra.
edit: Şu yazı için dil bilgisi dersi vermeye kalkan oldu. Alkollü yazılmıştır. Dil bilgisi siklenmemektedir.
