iyi günlerimde çok eller uzanır ellerime
resmimi, suratımı baş köşeye asarlar
fakat demir kapıların her kapanışında üzerime
ardında taş duvarların her kaldığım zaman
ne arayan beni, ne soran
eeehh, daha iyi be, bunun böyle olduğu
minnetim ve borçluluğum yalnız sana kalsın
iyi günlerimde benim unuttuğum insan eli
nasılsın?
