roma cumhuriyeti(?) diktatörü jül sezar'ın kleopatra ile olan birlikteliği sonrası, mısır da tanrıça isis'in reenkarnasyonu sayılan kleopatra ile birleşen gücünü, "sabah doğan güneşin; akşam parlayan yıldızın tanrısı" olarak alegorize ederek, roma halkı gözünde, tanrı jüpiter ile özdeşleştirilmesi sonrası aldığı mistik ve ilahi tamlama. buna göre, sezar doğrudan doğruya tanrıdır. halk onu, "sezar rablerimizin en büyüğüdür" "rab odur!" şeklinde selamlıyorlardı. sezar, roma paganizminin en büyük tanrısı olan jüpiter'in yeryüzündeki manifestasyonu olarak kendisini lanse ediyordu. bu yüzden, jüpiter ile özdeşleştirilen kırmızı renk boyalar ile her sabah yüzünü boyatıyor, yatmadan önce de sildiriyordu. bu halde kleopatra da, tanrıçalığını, mısır sonrası romada da devam ettiriyordu. sezar sonrası bu paye, diğer romalı krallarca da benimsenmiştir.
erken dönem yahudi ve hıristiyanların, milano fermanına dek romalılardan zulüm görmelerinin en güçlü nedeni, sezara rab yani, allah gözüyle bakmamaları, biat etmemeleriydi. bu yüzden, hıristiyanlar bilhassa neron döneminde, katakomplarda gizlenmeye zorlanmışlar, türlü şaibeli işlerin faili olarak bellenmişlerdir. keza yahudilerde, masada direnişi sonrası kırılana dek, romadan türlü ezalar çekmişlerdir.
