yavaş yavaş kendisine olan ihtiyacımız azalıyor. felsefedeki karmaşıklığa girmeye gerek kalmadan sorularınıza cevap bulabileceğimiz bir dal var çünkü.
(bkz: pozitif bilimler)
örneğin aşk. (evren, insan, dünya, vs. her şey dahil)
eskiden buna felsefeden başka bir dal ile cevap bulmanız çok zordu.
ama artık insan anatomisi, nöronlar , sinir hücreleri vs... (sallıyorum)
aşkın bile en basit şekilde bilimsel tanımını yapmak mümkün. böylesine bir ortamda felsefeye olan ihtiyacın git gide azalması çok normal.
günümüz dünyasında neredeyse hiç filozofun olmaması da bununla alakalı.
ama felsefenin mantığı insan oğlu var olduğu sürece yaşayacaktır. sadece ona baş vurmak artık birinci seçeneğimiz değil.
