anladık türkiye'de yaşamayan yok. bu kesin hatlarla çizilmiş bir doğru ona eyvallah.
bitmiyor arkadaş, azalarak bitsin diyoruz ya, olmuyor işte, tersine bir yönde hareket ediyor.
5 yıl sonra, 10 yıl sonra, bir adım sonrası? tamamıyla muamma.
isterdim ben de standart bir hayatım olmasını ki zaten onun için çabalıyorum. allah biliyor ki lükse kaçmadan da olsa bir çok gencin istediği şeylere hiç özenmedim. bir arabam olsun demedim ya da fiyakalı bir evim.
olmasın, arabasız da yaşarım. evsiz yaşayamam o kadar da değil de, sitede değil de kenar mahallede otursam ne olur?
sonumuz kara toprak değil mi?
ben sadece bir bakıştan, bir ima edişten, nazarların bana çevrilmesinden kurtulmak istiyorum.
biraz büyümek sadece. tamamen özgür olmak.
ama ileriye baktığımda gayet karanlık her yer.
bu kaygılarla yaşamaya alıştım, bittiği gün bir boşluğa düşeceğim ve yeniden büyümeye başlayacağım, bitsin artık...
