her şarkısında ayrı bir anlam
her klibinde ayrı bir mesaj ve ince iğnelemeler olan grup..
hayatımda hayranıyım demekten tam anlamıyla gurur duyduğum grup.
insanların ön yargısı olduğu grup, sebebi ise saçma ve gereksiz önyargılar.
sahne şovlarına girmiyorum bile, cehennemin dünya versiyonu denebilir.
hayran kitlesini kaybetme veya insanlara yaranma çabası olmadığı için özgür ve farklı olan grup.
yaşlandılar..
belki son albümleri, artık çıkmayacak, ölen olacak veya grup dağılacak ama biz onları hep;
haifisch şarkısının klibinde arka plandaki m. manson ve till'in resminde grubun lideri olarak james hetfield'ın resmini koyarak mesaj vermelerini hatırlayıp vay amk diyeceğiz,
du hast şarkısında hasst mı hast mı dediklerini ve almanca ile nasıl taşak geçtiklerini tartışacağız,
du hast'ın klibindeki o maskeleri anımsayıp güleceğiz,
pusy'nin içinde geçen mercedes-benz kısmı ile tekrar mest olacağız(en azından bir mercedes aşığı olarak ben),
ich will'in film kesiti gibi olan klibi ve ard arda gelen istekleri tekrarlayacağız,
engel'in klibindeki ruh hastası çocuklar ve o ıssız ıslık ile derinlere gömülüp hatırlayacağız sizleri..
şüphesiz tanrı biliyor ki siz bir melek olmak istemezsiniz..
keine lust'un klibindeki kolleksiyonluk mercedeslere baka baka hatırlayacağız, belki de her mercedes gördüğümüzde, hatta her alman bayrağı gördüğümüzde. o alman bayrağının konserlerden önce rammlied eşliğinde dalgalanışıyla.. ne diyordu rammlied'de?;
leiht euer ohr einer legendee... rammmmm-steiiiin (bir efsane doğuyor)
