babamın çocukluğumda aldığı ilk saatti bana. derste en çok o saatle vakit geçirirdim malum daha telefon denen şeyi aklım bile almıyor, işte o zaman bunun kronometresini açar durdururduk en kısa sürede kim basacak falan diye. uzun yıllar sonra kordonunu koparınca saat kullanmamaya karar vermiştim tabi o da babamın aldığı son saate kadar.
öyle bir maziyi hatırlatan saat, hemen hemen o dönem herkesin kullandığı veya gördüğü saat. ayrıca taş gibi saattir kolay kolay bir halt olmuyor.
