tam tersine döner olay bazen.
başın sıkışınca kimi arasan koşar, bi' başarıya imza attığında ise kimseyi bulamazsın sevincini paylaşıcak..
burda hakimiyet egodadır. farkedemediğin bi' yarış içindedir arkadaşların seninle.
bazı insanlara başarıları yetmez, başkalarının başarısızlıklarınıda görmek isterler.
işte bu kafada arkadaşın varsa, senin mutluluğunda kaybolur onlar ortadan.
sindiremezler çünkü. kendinden üstün adlederler seni, koplekse girerler.
bahaneleri de hazırdır; "biz iyi gün dostu değiliz be oğlum..."
tamam dostum allah razı olsun da, dostsan madem izin ver mutluluğumu da paylaşalım, üç günlük dünyada dolu dolu yaşayalım.
her dara düştüğümde; "sıkma canını be oğlum, para mı lazım, araba mı lazım, karı mı lazım, adam mı dökelim?" diye mevzuya girip, iş yerinde yükseldiğimde, arabamı değiştirdiğimde veya göz dolduran herhangi bir başarımda ortalıktan kaybolan dostlarıma ithafen yazılmıştır bu yazı...
he okurlar mı o ayrı. *
yinede canları sağolsun,
egodur gelir geçer
baba yine doğruyu seçer...
