tek boş bir sahnesi, repliği olmayan filmdir. figüranların, filmde tek bir cümlesi olan oyuncuların bile muhteşem oynadığı filmdir. freeman'ı robins'i isimleri aklıma gelmedi şimdi, müdürü, baş gardiyanı, haywood'u, boogs'u, brooks'u falan saymıyorum bile. Neden bu kadar çok insanı bu kadar etkilemiştir acaba? bence en büyük nedeni insanların özgürlük duygusuna çarpmasıdır. red onunla ilk kez konuştuktan sonra şöyle der arka ses olarak. ''insanlar ona züppe diyor. sanki üzerinde onu koruyan görünmez bir ceket var. sanırım onu ilk gördüğümde sevmiştim'' işte o ceket onun özgürlük duygusu. andy suçsuz yere ömür boyu ceza almış bir adam. ilk iki yıl tecavüze uğramış öldüresiye dövülmüş, hayatının kalanını hapiste ve o küçük hücresinde geçirmek zorunda olan bir adam. işini itibarını herşeyini kaybetmiş bir adam. ama o adam özgür bir adam. tüm bunların çok daha azı birçoğunun başına gelse neler olacağı neler hissedebileceği düşünün. Böyle bir durumda bile çoğumuzun anlayamayacağı o içsel özgürlüğü kaybetmeyip iğneyle kuyu kazarak son karesinde masmavi okyanusun kıyısında en sevdiği dostuyla birlikte hayallerine kavuşan adam. o hapisane ki özgür bir adam, çoğumuzsa dışarıdaki mahkumlarız. Bu yüzden galiba bu filmi çok sevdik. hepimiz içten içe birer andy olmak istiyor olabilir miyiz?
