daima, ezilmişin yanında olanının, sünni olmaması; üst düzey askerin yerine, ne bileyim, komünistlerden, yobazlardan vs. yana olması; en azından üç (dört?) büyükler ve "kendi memleketinin takımı" dışındaki bir takım tutması; sabancı'yı koç'u görünce hazır ola geçmek, onlara yalakalık yapmak yerine işçiden ve işsizden yana olması; mafya babalarının değil, onların vurdurduğu adamların yanında olması; türkiyedeki türklerden ziyade kürtleri ermenileri vs. savunması; müslümanlar yerine, mesela, satanistlere sempati duyması, polisten ziyade polisten dayak yiyen işkence görenlerin yanında olması gerekirdi, bu liste uzayıp gider.
türkiyede çoğunluğun hep bu saydıklarımın aksine davrandığı ve davranıyor olduğu göz önünde tutulsaydı "daima güçlünün yanında olan türk insanı" gibi bir tanım yapmanız gerekirdi. ama "güçsüzün yanında olan süper kahraman", "güçlünün yanında olan kolpa kahraman"dan teoride daha güçlü durduğu için olsa gerek, güçsüzün yanında olandan yanaymışız gibi gösterilmiş.
önümüz seçim, bakalım, yüce türk halkı yine hangi ezilmişi tutacak; arkasında "cami parfümlü" sermaye olan akp mi, yoksa "kışla parfümlü" chp, mhp mi, yoksa her ikisinden biraz biraz olan "merkez sağ partiler" mi, yoksa sermayesiz genelde barajı geçemeyen partileri mi?
