mahlasi derin duygulara gebe insan. "taniriz kendisini iyi cocuktur".
kaleye orta gobekten top surer mesela, ben boyle bir oyun stili gormemi$tim.
kendisiyle sozluk ortaminda yunan ve turk f16 pilotlari gibi hissederiz kendimizi, daimi it dala$i, hirla$iriz, adamin gotunu isiririz bazen. hayat ne garip be guzelim, degil mi? halbuse ne kadar tanir burada insanlar bizi? bizimle birlikte aci kahvenin tadina varip nargileden en derin nefesler cekmeyenler ne bol keseden savuruyor tukuruklerini uzerlerimize? sikimizde degil, o ayri.
