Günümüzde facebook, twetter ve benzeri sosyal ortamların artmasıyla büyüyen bir hastalıktır. Çareniz yoktur, ona dokunamıyorsunuz, onu göremiyorsunuz, belki de sadece sesini duyuyorsunuz. Ellerini tutamayıp gözlerne bakamıyosunuz. Tüm bunları beyninizde canlandırıyorsunuz. Size bağlı kaldığını kabulleniyorsunuz ve öyle umuyorsunuz. onun hayatında sizden başkası olmadığını sanıyorsunuz. Ondan da size sadık kalmasını bekliyorsunuz. Fakat acı bir gerçek; yanılıyorsunuz...
Edit: Ben tüm bu aacıları içime çekmiş olarak anlatıyorum. Bundan bir sene önce başlayan bir sanal aşkımın bugüne kadar beni aldattığını sanmıyordum. Fakat o eski sevgilisini unutamamış, beni sadece yara bandı olarak kullanmış... Koskoca bir sene beni çok sevdiğini söylemişti. Hayatında benden başka kimsenin olmadığına binlerce kez yemin etmişti. Fakat bana seni seviyorum derken eski sevgilisiyle öpüşüyormuş... Bunları ona kendim itiraf ettirdim. Gerçekten kalp acısı diye buna derler galiba..
