ünlü piyemonte düşünürü ariston aqualtis'in bi lafı var, "elime ne sıçtın da yüzüne onu süreyim."
şimdi kendi bahçesinde dal olmayanın biri bahçe bahçe gezip ağaçlık taslıyor mınoyim. diğerleri "benim de yüzüme sıçmaz mı acep" diye çanak tutuyor. lan kalite dediğin nerede var da öğretmende olsun. burası ayrı konu. dur lan çeliştim kendimle. hah, eğitim üçayaklı bir ocakta pişen bi yemektir*. aile, çevre, okul. üçünden biri yamuksa üçün birini alırsın.
90 öncesi doğmuş kişiler öğrenmenin farklı yollarını bilirler. araştırma, okuma, kaynak tarama, deney, gözlem vs.. malesef 90 sonrası nesil hazır bilgiye ve pratik çözümlere alışarak büyüdü. ben mesela, gugıl denen bombastik arama motorunu yeri geldiğinde bilgiye ulaşmanın yedek yolu olarak bilir ve iman ederim. öğrenmek istediğim bilgilerin izini farklı metodlarla sürebilirim. cıplah ellerimnen avlanabilirim, ataş yakarım, aşımı ekmeğimi taştan çıkarır yirim. fakat son nesil internet kaynaklı olmayan bilgilere ulaşma deneyimine sahip değil. "anadolu yöresine has damak tatları" minvalli bir ödev verildiğinde bile cümleyi aynen internette aratmak suretiyle yalan yanlış bilgilere ulaşır. ulaştığı yer de en iyi ihtimal bir dolu zibidinin, trollün itin kopuğun cirit oynadığı sözlükler. ee tarhana çorbası içen fakir insan.. kim yazmış yavrım bunu, hani kaynak? bi bakıyosun ya morganize isler ya da başka bir kadrolu troll. veriyorsun eksiyi yine. bu ufak bi anektod idi, ciddi sanıp mevzu bahs etmeyin.
yani zihninde hiçbir şeyi işlemeden güya araştırmasını tamamlar.
haspam, anan evde tarhana çorbası pişirmiyor mu hiç? maaile bilgisayarın başına geçip zeytinyağlı pilaki, patlıcan oturtma efendime söyleyeyim, kadın budu köfte resimlerine mi bakıyorsunuz? kaynak anneciğin işte.. otur sıfır. buğz ettim sabah sabah..
argadaşlar, gözünün yağını emdiklerim;
eğer öğretmenden kafanızın arkasına yerleştirilmiş soketten bilgi aktarması bekleniyorsa kötü bir haberim var. mavi hapı seçtiniz.
