öncelikle demir almalısın limandan. * karayı kaybetmekten de korkmamalısın, zira, bu korku ile denizde yeni yerler keşfedemezsin ve sevgili balığımızın da bizi sahilde beklediğini hiç sanmıyorum; öyle olsa sahildeki keş abilerimiz çoktan yemiştir onu.neyse.. akabinde, peşinde olduğun balık belli olmalıdır. mevsim balıkçısı olmamalısın ve kullanman gereken silah ağ olmamalıdır. olta da olmamalıdır ; bu silahlar avın seni seçmesi anlamına gelir, kaldı ki bizim konumuz aşktı. o halde geriye tek bir alet edevat kalıyor ki o da zıpkındır. peşinde olduğun balığın hangi sularda bulunduğunu, ne çeşit akıntılarda yüzmekten hoşlandığını, günün hangi saati denizlerin derinliklerinden, güneşin o güzelliğini en yakından yaşamak için yukarılara çıktığını bilmelisin. ve işte o an geldiğinizde, balığınla göz göze geldiğinde, belki bir ay sonra belki bir yıl sonra, zıpkını kalbine saplamalısın. kuyruk olmaz, acısı kuyruk acısına döner ki, hoş bir tabir değil bi defa. gözlerinin ortası da olmaz, canı yanar. bana tek tek organ saydırmayın.. madem bu kadar geldiniz, kalbine saplayacaksın arkadaşım. * zıpkını sapladın, şimdi geriye tek bir sorun kalıyor; dönüş yolu. bu konuda da 2 seçeneğin var ; ya geri dönüş yolunu bulmaya çalışırsın, ya da balığınla beraber, mutlu mesut daha yeni sulara yelken açarsın.
